Hotel de l'Empereur

Puntgevels en erkertoren, 2010

Gevel Parallelweg, 2001

Het historische, L-vormige hoekpand, ontworpen door Van Gils, bestaat uit een souterrain, drie bouwlagen en een zolderverdieping met een afgeplat mansardedak, afgedekt met een leien maasdak. De afgeschuinde hoek gaat over in een ronde hoek- of erkertoren, die rijk versierd is met gebeeldhouwde koppen en reliëfs. Boven de twaalf boogjes van de vensterarcade zijn mozaïeken aangebracht, die provinciewapens voorstellen. Het torentje heeft een koepeldak met bekroning. De vergulde keizerskroon zou verwijzen naar brouwerij De Keyzer, de oorspronkelijke eigenaar van het pand.[11]

De gevel van Sibber mergelsteen rust op een hardstenen plint en is versierd met diverse zandstenen ornamenten, zoals geprofileerde vensteromlijstingen en gebeeldhouwde consoles onder de bakgoten.[noot 3] De gele mergel wordt onderbroken door banden van groene geglazuurde bakstenen. De doorlopende balkons hebben smeedijzeren balustrades. Onder de dakrand en boven de vensters lopen friezen met Moors aandoend ajourwerk. Bijzonder zijn de puntgeveltjes met tegeltableaus. De buitenste daarvan zijn extra breed en worden geflankeerd door hardstenen leeuwen op zuiltjes.[11]

De gevelindeling aan de Stationsstraat en de Parallelweg is niet identiek. Aan eerstgenoemde straat bevindt zich links de ingang van het café-restaurant. Rechts daarvan is een ondiepe nis in de gevel aangebracht, waarin de menukaart kan worden getoond; links is een vrij onopvallende winkelpui. Aan de Parallelweg bevindt zich rechts de voormalige leveranciersingang. Tussen de twee ingangen bevinden zich de zeven grote ramen van het café-restaurant, alle met rondbogige bovenlichten met glas in lood. Het voor de treinreizigers bedoelde gevelopschrift "Grand Hotel de L'Empereur" is aangebracht boven een laag rondboogvenster aan de Parallelweg. De balkongalerijen boven dit opschrift zijn onderbroken. De sterk gewijzigde achtergevel is door aanbouwen grotendeels onzichtbaar.[11]

De uitbreiding van 1987-1988 aan de Parallelweg, grenzend aan het monumentale hoekpand, is een ontwerp van Fred Humblé van architectenbureau Boosten. Dezelfde architect ontwierp enkele jaren later de pui van Stationsstraat 8, het belendende pand om de hoek. De gebogen vorm van de overkapping echode de toenmalige overkapping van het busstation (Van Bunningen & Köhlen, 1985).[13] Een smal en hoger volume maakt een duidelijke scheiding tussen het oude en nieuwe gedeelte. In dit deel bevindt zich de nieuwe hotelingang. De enige versiering van de grijze baksteengevel bestaat uit horizontale lijsten, die min of meer corresponderen met het oude gebouw. De aansluitende uitbreiding van 2003-2004 lijkt nauwelijks hoger, maar telt tien bouwlagen. De onderste drie herbergen een ondergrondse parkeergarage voor 88 auto's. Daarboven bevinden zich twee verdiepingen met vergaderzalen en kantoren (voor Arriva, de opvolger van Stadsbus Maastricht). De bovenste vijf verdiepingen bevatten 69 hotelkamers. De gevel is bekleed met zachtgele beplating, die verwijst naar de mergelgevel van het oude pand. Onder een grote luifel bevindt zich de ingang van het vergadercomplex ('Les Grands Salons de Congrès & Fêtes de l'Empereur'). Helemaal rechts is de dienstingang en de toegang tot de hotelparking.

• 
  Overzicht hoekpand
• 
  Erkertoren
• 
  Geveldetails Stationsstraat
• 
  Nieuwbouw Parallelweg

De indeling van het interieur is meermaals gewijzigd en heeft geen monumentale waarde. In het restaurant op de bel-etage van het hoekpand is de sfeer van weleer nog het meest bewaard gebleven, vooral door de hoge ramen met gebrandschilderde voorstellingen.[14] De kamers zijn ingericht in standaard-hotelstijl met alleen in het meubilair een hint naar de art nouveau. Het hotel heeft zeven vergaderzalen met een gezamenlijke capaciteit van circa 1000. De 'ballroom' is een moderne feestzaal over twee verdiepingen met een bar en een mezzanine.[15] In het souterrain van de nieuwbouwvleugels bevinden zich een parkeergarage en een zwembad.

• 
  Het interieur anno 2019