Frederick Chapman Robbins

Frederick Chapman Robbins (Auburn, 25 augustus 1916Cleveland, 4 augustus 2003) was een Amerikaans viroloog en pediater. In 1954 won hij samen met John Franklin Enders en Thomas Huckle Weller de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor het ontdekken van een wijze om poliomyelitis virussen te kweken in een reageerbuis.

  Frederick C. Robbins
25 augustus 19164 augustus 2003
Frederick Chapman Robbins
GeboortelandVerenigde Staten
GeboorteplaatsAuburn
OverlijdensplaatsCleveland
NobelprijsFysiologie of Geneeskunde
Jaar1954
RedenVoor het ontdekken van een wijze om poliomyelitis virussen te kweken in een reageerbuis
Samen metJohn Franklin Enders
Thomas Huckle Weller
Voorganger(s)Fritz Albert Lipmann
Hans Krebs
Opvolger(s)Hugo Theorell
Portaal    Geneeskunde

Biografie

Robbins werd geboren in Auburn, Alabama, als zoon van William Jacob Robbins (1890-1978), hoogleraar plantkunde, en Christina Faye Chapman (1889-1974).[1] Hij studeerde aan de Universiteit van Missouri en de Harvard-universiteit waar hij in 1940 zijn M.D. behaalde. Als arts in opleiding was hij tot 1942 werkzaam in het kinderziekenhuis van Boston om vervolgens te dienen in het Amerikaanse leger. Als legerarts bij de geneeskundige troepen was hij gelegerd in Noord-Afrika en Italië. Hij deed vooral onderzoek naar infectieuze ziektes zoals hepatitis, tyfus en Q-koorts, onder supervisie van een laboratorium.

Na zijn diensttijd hervatte Robbins zijn training aan het kinderziekenhuis en voltooide dit in januari 1948. Aansluitend was hij tot 1950 werkzaam bij het National Research Council waar hij samenwerkte met Enders en Weller op het gebied van infectieziektes. Dit leidde tot de ontdekking van een methode om het poliovirus te kweken in een reageerbuis. Van 1952 tot aan zijn overlijden in 2003 was hij hoogleraar kindergeneeskunde aan de Case Western Reserve University in Cleveland.

Hij was getrouwd met Alice Northrop, de dochter van Nobellaureaat John H. Northrop, met wie hij twee dochters kreeg: Alice Christine en Louise Enders.[1]

Referenties

  • Zetterström, Rolf, Lagercrantz Hugo (September 2006). J.F. Enders (1897-1985), T.H. Weller (1915-) and F.C. Robbins (1916-2003): a simplified method for the multiplication of poliomyelitis virus. Dreams of eradicating a terrifying disease. Acta Paediatr. 95 (9): 1026–8 . PMID: 16938745. DOI: 10.1080/08035250600900073.
  • (February 1988). The Abraham Flexner Award for distinguished service to medical education. Frederick C. Robbins, M.D. Journal of medical education 63 (2): 121–2 . PMID: 3276892.
  • Bendiner, E (January 1982). Enders, Weller, and Robbins: the trio that 'fished in troubled waters'. Hosp. Pract. (Off. Ed.) 17 (1): 163, 169, 174–5 passim . PMID: 6295913.
  • Marshall, E (March 1980). Institute of Medicine names Robbins president. Science 207 (4436): 1184–5 . PMID: 6986655. DOI: 10.1126/science.6986655.
  • Sulek, K (December 1968). [Nobel prizes for John F. Enders, Frederick Ch, Robbins and Thomas H. Weller in 1954 for discovery of the possibility of growing poliomyelitis virus on various tissue media]. Wiad. Lek. 21 (24): 2301–3 . PMID: 4303387.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.