François Fillon

In de politiek heeft hij verscheidene functies bekleed. Van 1981 tot 2005 zat hij in de Assemblée nationale, de Franse Tweede Kamer, daarna vanaf 18 september 2005 tot aan zijn benoeming als premier in 2007 in de Senaat, de Franse Eerste Kamer. In de herfst van 2004 was hij al eens eerder voor korte tijd lid van de Senaat geweest.

Als lid van de UMP werd Fillon in 2002 minister van Sociale Zaken onder premier Jean-Pierre Raffarin en hervormde hij de wet van de 35-urenweek en het Franse pensioensysteem, met controverse als gevolg. Hij werd minister van Onderwijs in 2004 en stelde de veel besproken Fillonwet inzake het onderwijs voor. In 2005 werd hij niet opgenomen in de nieuwe regering onder leiding van Dominique de Villepin, maar werd wel benoemd tot senator voor het departement Sarthe.

Nicolas Sarkozy werd bij de presidentsverkiezingen van 2007 tot de nieuwe president van Frankrijk gekozen. Hij benoemde Fillon als zijn premier. Fillon bleef dat gedurende de hele ambtsperiode van Sarkozy, hij leidde drie regeringen: Regering-Fillon I, II en III. Fillon nam ontslag na de nederlaag van Sarkozy tegen François Hollande in de Franse presidentsverkiezingen van 2012.

Van 1983 tot 2001 was Fillon burgemeester van zijn woonplaats Sablé-sur-Sarthe.

Fillon is gehuwd met de Welshe Penelope Clarke. Ze hebben vijf kinderen en wonen in het uit de 12e eeuw stammende Château de Beaucé aan het riviertje de Sarthe.

In zijn vrije tijd jogt hij en doet hij aan autoracen. Dit laatste doet hij graag op het autocircuit van Le Mans in zijn departement Sarthe. In 2003 deed hij met Henri Pescarolo als coureur in een Ferrari 250 GT mee aan de 24 uur van Le Mans Classic.

Fillon is een praktiserend katholiek[4] en een bewonderaar van de Britse oud-premier Margaret Thatcher.[1] Hij beschouwt zichzelf echter primair als een pragmaticus.[5]

Zie de categorie François Fillon van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.