Filip Meirhaeghe

Bij de Wereldbeker mountainbike in Mont-Saint-Anne (Canada) die Meirhaeghe won, werd hij betrapt op het gebruik van het verboden stimulerend middel epo. Hij werd 15 maanden geschorst, maar maakte zijn rentree op 19 februari 2006 tijdens de strandrace van Oostduinkerke. Hij bezit het diploma van graduaat Marketing aan de Hogeschool Gent en is de auteur van het boek Positief, uitgegeven door Davidsfonds, waarin hij het verhaal doet vanaf zijn jeugd tot aan zijn positieve plas in de bungalow van het Wereldantidopingagentschap (WADA). In 2007 rijdt hij voor de ploeg Landbouwkrediet-Colnago. Meirhaeghe zet zich ook in voor enkele goede doelen, zoals het kinderkankerfonds.

Hij schreef ook het boek De comeback.

In 2008 werd Meirhaeghe vader van een zoontje.

Op 3 mei 2009 reed hij in Houffalize zijn laatste WB-wedstrijd mountainbike.

Filip heeft afscheid genomen van competitie MTB, maar toch niet helemaal. Bij de Wielerbond coacht hij de MTB-jongeren en voor Emolife Belgium cvba is hij projectleider van allerlei MTB evenementen voor het goede doel. Op dit moment begeleidt hij de Senegal Classic voor Vredeseilanden en de Duchenne Heroes in België, ten voordele van het onderzoek naar een behandeling van de Duchenne spierdystrofie, die jongetjes treft. Momenteel is hij bondscoach van de Belgische mountainbikers.

Mountainbiken

Seizoen	Wereldbeker	OS	WK	EK	BK	Overige	Totaal aantal zeges
1990		NVT	78e			Köln, Belveaux	2
1991		NVT		23e	5e	La Clusaz	1
1992		NVT			15e	Amsterdam	1
1993		NVT	66e			Torla, St-Niklaas, Temse, Tielrode, Zonnegem, Profondville	6
1994		NVT		44e	5e		0
1995		NVT	26e	26e	2	Amsterdam, Wiltz, Gent, Cairns	4
1996		DNS	17e	6e	1	Mol, Brulon, Parijs, Neuchâtel, Herve, Engis	6
1997		NVT		10e	2	Parijs-Roubaix, Luik, Reims, Lommel, Engis, Chimay, Mol	7
1998	St. Wendel	NVT	3	20e	1	Langdorp, Ujimi, Engis, Milaan	6
1999	St. Wendel	NVT	3	15e		Amay, Fujimi, Yerseke	4
2000	Houffalize, Lausanne	2 ↑	9e	1 ↑	2	Afxentia, Balegem, Lommel, Langdorp, Michelbeke, Kluisberg	9
2001		NVT	8e	8e	1	Albufeira, Monterey, Kluisberg, Vail, De Panne	6
2002	Mt-St-Anne, Grouse Mountain eindklassement	NVT	2 ↑	13e	2	Parijs-Roubaix, Thieusies, Kluisberg, Malmedy, Grächen, Fujimi	8
2003	Fort William, Kaprun	NVT	1 ↑	7e		Langdorp, Fujimi	5
2004	Madrid, Mt-St-Anne, Calgary	DNS	DNS	DNS	DNS	Voroklini, Monterey, Leadville	6
2005	schorsing
2006		NVT	7e		1		1
2007		NVT	25e	10e	2	Malmedy	1
2008		DNF	42e	DNS	3		0
2009		NVT	19e	DNS			0
Totaal	11 (1x eindklassement)	0	1	1	4	56'	73'

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 stond Meirhaeghe in Maarkedal op de vijfde plaats op de lijst van Maarkedal Leeft, een lokale lijst rond Open Vld.[1] Hij werd verkozen en werd schepen van jeugd, sport en financiën.[2] In 2018 was hij bij de gemeenteraadsverkiezingen lijsttrekker voor Open Vld Maarkedal. Hij werd herkozen en bleef schepen.

Bij de Vlaamse verkiezingen van 2019 stond hij zesde op de Oost-Vlaamse lijst van Open Vld, maar hij raakte niet verkozen.[3]

In 2012 werd Filip Meirhaeghe winnaar van het tv-programma Eeuwige Roem. In de finale haalde hij het van motorcrosser Stefan Everts en tennisser Kristof Vliegen.

Voorganger: Roland Green

Wereldkampioen mountainbike 2003

Opvolger: Julien Absalon

Voorganger: Erwin Vervecken 1995	Belgisch kampioen mountainbike 1996	Opvolger: Peter Van Den Abeele 1997
Voorganger: Peter Van Den Abeele 1997	Belgisch kampioen mountainbike 1998	Opvolger: Roel Paulissen 1999
Voorganger: Roel Paulissen 2000	Belgisch kampioen mountainbike 2001	Opvolger: Roel Paulissen 2002
Voorganger: Sven Nys 2005	Belgisch kampioen mountainbike 2006	Opvolger: Sven Nys 2007