Eenvoudig leven

Eenvoudig leven of simpel leven omvat een aantal vrijwillige praktijken om een levenswijze te vereenvoudigen. Hierbij kan het bijvoorbeeld gaan om het verminderen van de hoeveelheid spullen die men heeft (minimalisme), zelfvoorzienend worden, of ascese. Het concept kan ook worden beschreven als het richten van geluk op wat men heeft, in plaats van wat men wil.[1][2] Het begrip komt niet overeen met armoede, omdat dat geen vrijwillige levenswijze is.

Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de tekst van Minimalisme (levenswijze) in dit artikel ingevoegd zou moeten worden, of dat er een duidelijkere afbakening tussen deze artikelen dient te worden gemaakt. Als de tekst wordt ingevoegd, dient dat artikel een redirect te worden (hier melden).
De Tiny House Movement kan worden gezien als een beweging voor eenvoudig leven.
Mahatma Gandhi gebruikt een spinnewiel. Gandhi geloofde in een simpel en zelfvoorzienend leven.

Aanhangers van deze ethiek kiezen deze levenswijze om verschillende redenen. Het kan daarbij gaan om spiritualiteit, gezondheid, meer tijd voor vrienden en familie, het evenwicht tussen werk en privéleven, persoonlijke voorkeur, financiële gezondheid, zuinigheid, of het verminderen van stress. Het kan ook een reactie zijn op het materialisme en consumptie voor een sociale status. Sommigen halen ook enkele sociale doelen aan, zoals bewegingen voor duurzaamheid, tegen de consumptiemaatschappij, en tegen oorlog. Hierbij kan worden gedacht aan natuurbescherming, degrowth, sociale rechtvaardigheid, en weerstand tegen belastingen.[3]

Economie

Sinds de VN-conferentie over duurzaamheid in 1972,[4] de publicatie van de boeken Only One Earth, De Grenzen aan de Groei, en Blueprint For Survival in datzelfde jaar, en de publicatie van Small Is Beautiful in 1973 is er een nieuwe economische beweging in ontwikkeling die aandacht geeft aan simpel leven.[5]

David Wann

David Wann introduceerde het idee van "simpele welvaart" en hoe dat van toepassing is op een duurzame levenswijze. Hij ziet het als belangrijk dat de mens zichzelf deze drie fundamentele vragen stelt:

  • Wat is het punt van al het pendelen en consumeren?
  • Wat is het doel van de economie?
  • Waarom zijn we nu ongelukkiger dan toen we het streven naar overvloed begonnen?[6]

In deze context is simpel leven het tegenovergestelde van onze hedendaagse zoektocht naar rijkdom en kwantiteit, maar meer met het behouden van steden, tradities, en natuur.

James Robertson

Een ander referentiepunt voor dit nieuwe economische denken kan worden gevonden in A New Economics for Sustainable Development van James Robertson en denkers en activisten die deelnamen aan zijn programma genaamd Working for a Sane Alternative. Volgens Robertson is het waarschijnlijk dat de overgang naar duurzaamheid een aandachtsverschuiving van het stijgen van inkomens naar het verminderen van kosten nodig zal hebben.[5] Robertson komt met de volgende uitgangspunten voor het nieuwe economische denken:

  • Het systematisch verbeteren van zelfbeschikking en autonomie van mensen (in plaats van hen afhankelijk maken), als basis van ontwikkeling waarbij mensen centraal staan
  • Het systematisch beschermen van de natuur en natuurlijke hulpbronnen
  • Een evolutie van het economisch model gebaseerd op 'The Wealth of Nations' naar een economisch model van één wereld, en een aandachtsverschuiving van de huidige internationale economie naar een economie waar decentralisering en ecologische duurzaamheid centraal staan
  • Het herstellen van politieke en ethische factoren als centrale onderwerpen binnen het economisch denken
  • Het respecteren van kwaliteit, en niet alleen kwantiteit[5]
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.