Wang Shi-ting

Wang debuteerde in 1988 op het ITF-toernooi van Taipei (Land). Zij stond in 1991 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Kuala Lumpur (Maleisië) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Chinese Li Fang te verslaan. In totaal won zij acht ITF-titels, de laatste in 1999 in Gifu (Japan).

In 1992 speelde Wang voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Tokio. Zij bereikte er de tweede ronde. Zij stond in 1993 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Hongkong – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Amerikaanse Marianne Werdel te verslaan. In totaal won zij zes WTA-titels, de laatste in 1996 in Peking. In 1996 nam zij deel aan de Olympische spelen in Atlanta – zij bereikte er de tweede ronde.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 26e plaats, die zij bereikte in november 1993.

Wang was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1985 op het ITF-toernooi van Ibaraki (Japan) samen met de Chinese Zhu Xiao-Yum. Zij stond pas in 1997 (nadat zij al twee WTA-finales had gespeeld) voor het eerst in een ITF-finale, op het ITF-toer­nooi van Jakarta (Indonesië), samen met landgenote Hsu Hsueh-Li – hier veroverde zij haar enige dubbelspeltitel, door het Japanse duo Tomoe Hotta en Yoriko Yamagishi te verslaan.

In 1992 speelde Wang voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Taipei, samen met de Amerikaanse Debbie Graham. Zij stond in 1995 voor de eerste keer in een WTA-finale, op het toernooi van Peking, samen met de Nederlandse Stephanie Rottier – zij verloren van het koppel Claudia Porwik en Linda Wild. Wang won in het dubbelspel nooit een WTA-titel.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de 39e plaats, die zij bereikte in februari 1998.