Chloormonofluoride

Chloormonofluoride is een interhalogeenverbinding met als brutoformule ClF. Bij kamertemperatuur is het een kleurloos gas dat ook bij hogere temperaturen nog stabiel is. Afgekoeld tot −100°C condenseert chloormonofluoride tot een lichtgele vloeistof. Veel eigenschappen ervan liggen tussen die van de beide halogenen in waaruit het is opgebouwd: dichloor en difluor.[1]

Chloormonofluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van chloormonofluoride
Algemeen
Molecuulformule
     (uitleg)
ClF
IUPAC-naamchloormonofluoride
Molmassa54,451403 g/mol
SMILES
FCl
InChI
1S/ClF/c1-2
CAS-nummer7790-89-8
PubChem123266
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OmgangNiet inademen; contact en blootstelling vermijden
LD50 (ratten)(oraal) 980 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestandgasvormig
Kleurkleurloos
Dichtheid2,23 g/cm³
Smeltpunt−155,6 °C
Kookpunt−100,1 °C
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment0,881 D
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHog−56,5 kJ/mol
Sog, 1 bar217,91 J/mol·K
Cop,m33,01 J/mol·K
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Synthese

Chloormonofluoride kan bereid worden door de reactie tussen chloorgas en fluorgas bij 250°C, in aanwezigheid van koper:[2]

Een alternatieve, industrieel toegepaste methode is de reductie van chloortrifluoride met chloorgas:

Eigenschappen en reacties

Chloormonofluoride is een veelzijdige, doch zeer reactieve verbinding, die metalen en niet-metalen omzet in hun overeenkomstige fluoriden. Daarbij komt chloorgas vrij. Voorbeelden zijn de vorming van wolfraamhexafluoride en seleentetrafluoride uit de respectievelijke elementen:

Chloormonofluoride reageert met metaalchloriden onder vorming van fluoriden en chloorgas:

Door reactie met halogenen kunnen andere interhalogeenverbindingen gevormd worden. Zo kan dibroom omgezet worden tot broomtrifluoride:

De reactie met koolstofmonoxide leidt tot vorming van carbonylchloorfluoride, dat structureel verwant is met fosgeen.

Onder hoge druk en bij 200°С worden met fluoriden van cesium, rubidium en kalium fluorhypochlorieten gevormd:

Oxiderende eigenschappen

Aangezien het chlooratoom in chloormonofluoride zich in de oxidatietoestand +I bevindt is het een sterke oxidator. Het reageert met water onder vrijkomen van zuurstofgas, chloorgas en waterstoffluoride:

Bij verhitting reageert het heftig met waterstofgas. Bij deze reactie komen zowel waterstoffluoride als waterstofchloride vrij, beiden erg corrosieve en gevaarlijke stoffen:

Polymerisatie

Ongewone polymere verbindingen van fluor, chloor en zuurstof met een violette kleur worden verkregen bij de reactie van ClF en dizuurstofdifluoride:

Toepassingen

Chloormonofluoride vindt toepassing als fluoreringsmiddel[3] en chloreringsmiddel[4][5] in de organische synthese.

Een belangrijke industriële toepassing is in de verwerking en verrijking van uranium via het overeenkomstig hexafluoride:[6]

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.