Cappa magna
De Cappa Magna is een verlengde ceremoniële mantel die door bisschoppen en kardinalen wordt gedragen bij een Hoogmis of processie als ze niet celebreren.
De snit ervan is veranderd: de lengte werd verkort in 1952. Voor het Tweede Vaticaanse Concilie (1962-1965) was het gebruik ervan vrij algemeen, tegenwoordig komt de Cappa Magna nog maar zelden uit de kast.
De Cappa Magna is rood voor kardinalen en paars voor (aarts)bisschoppen. Abten dragen een cappa in de voorgeschreven kleur van hun habijt. Zo heeft een benedictijner abt het recht op een zwarte cappa. De oorsprong moet gezocht worden in Zuid-Frankrijk en Noord-Italië, waar bisschoppen die een monastieke achtergrond hadden het kledingstuk introduceerden als wapen tegen de kou, want door de lengte van het gewaad kan het verscheidene keren om het lichaam geslagen worden.
De cappa werd gedragen door een caudatarius, een geestelijke die het uiteinde van de cappa droeg als deze in zijn eigen bisdom was. Vandaar dat kardinalen in Rome altijd zelf hun cappa droegen, of lieten slepen.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |
 |
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Cappa magna op Wikimedia Commons. |