Cape Bonavista

Traditioneel wordt de kaap gezien als de plaats waar ontdekkingsreiziger John Cabot in 1497 als eerste Europeaan voet aan wal zette op Noord-Amerikaanse bodem; zij het na de Vikingen zo'n vijf eeuwen eerder.[1] Voornamelijk de naam, die zou kunnen komen van het Italiaanse buona vista (goed uitzicht), en de locatie aan de oostkust van Newfoundland, worden hiervoor aangehaald.

Voor de herdenkingsplechtigheid in 1997 (vijfhonderd jaar na de ontdekking) werd Cape Bonavista door Canada en het Verenigd Koninkrijk aangeduid als de "officiële" landingsplaats. Tijdens de viering begroette koningin Elizabeth II, samen met leden van de Italiaanse en Canadese regeringen een replica van het schip Matthew uit Bristol, na de oversteek van het schip van de Atlantische Oceaan. Bij de kaap is er ook een standbeeld opgetrokken ter ere van Cabot en werd er een park naar hem vernoemd.

Cape Bonavista werd bij de Vrede van Utrecht in 1713 als oostelijkste punt van de zogenaamde Franse kust van Newfoundland aangeduid. Dit was een kustgebied van de Engelse kolonie Newfoundland waar de Fransen het recht hadden om te vissen en vis te verwerken. Het gebied strekte zich van daar uit tot aan Point Riche, in het noordwesten van het Great Northern Peninsula.

Bij de Vrede van Versailles uit 1783 tussen het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk werd de grens van de "Franse kust" naar het westen geschoven, waardoor voor de kust van Cape Bonavista enkel nog Britten en Newfoundlanders visserijrechten hadden.[2]