Bogota (stad)

Santa Fe de Bogota is in 1538 gesticht door Gonzalo Jiménez de Quesada, Sebastián de Belalcázar en Nikolaus Federmann. De naam van de stad stamt van Bacatá, een verblijfplaats van de Muisca-indianen. Eigenlijk is Bogota twee keer gesticht; de eerste stichting vond plaats toen Quesada op 6 augustus 1538 met een Heilige Mis twaalf boerderijen in Santafé liet wijden en vervolgens symbolisch gras uit de grond trok en iedereen uitdaagde die zich tegen de stichting zou verzetten. In feite noemde hij de plek toen Nuestra Señora de la Esperanza. De tweede en officiële stichting vond plaats op 27 april 1539 toen Quesada samen met Sebastián de Belalcázar en Nikolaus Federmann aan de voorwaarden van de Spaanse Kroon voldeed door het installeren van een burgemeester en raad, het bepalen van het stratenplan en bouwkavels, en het afbakenen van de Plaza Mayor. Toen kreeg de plek de naam Santafé de Bogotá. Op de plaats waar Bogota in 1538 werd gesticht staat nu de Catedral Primada aan de Plaza de Bolivar.

Tot 1940 groeide de stad langzaam, maar sindsdien trokken veel Colombianen van het land naar de stad op zoek naar meer economische voorspoed. Bogota is nu het belangrijkste centrum van Colombia, zowel politiek en financieel als cultureel. Het is een moderne, voortdurend groeiende wereldstad met in het centrum hoogbouw, omgeven door voorsteden met voornamelijk laagbouw.

De stad ligt op 2600 meter hoogte op een door bergen omgeven hoogvlakte; de Sabana de Bogota, in de oostelijke bergketens van de Andes. De stad vormt het Hoofdstedelijk District en valt derhalve buiten de departementen van Colombia. Wel is Bogota de hoofdstad van het departement Cundinamarca, waardoor het vrijwel geheel omringd wordt.

Hoewel Bogota vrijwel op de evenaar ligt, is de gemiddelde dagtemperatuur door de hoge ligging slechts 18 graden ('s nachts 9 graden).

Bogota werd in 1717 de hoofdstad van de Spaanse kolonie Nieuw-Granada en ook na de onafhankelijkheid van Spanje bleef het de hoofdstad van het land.

Door zijn ver van zee verwijderde ligging lag het niet direct voor de hand dat deze stad zou uitgroeien tot de hoofdstad van Colombia. De hoogvlakte was echter de woonplaats van de inheemse Muisca, een landbouwgemeenschap, en zij bleken voor de kolonisator een overvloedige bron van arbeidskrachten. Deze economische voorsprong maakte de stad tot hoofdstad van het land. De koloniale stad kan nog worden teruggevonden in de wijk La Candelaria.

De stad is zoals vermeld niet alleen hoofdstad van Colombia, maar ook van het departement Cundinamarca, hoewel het daar formeel geen deel van uitmaakt. Cundinamarca is echter het enige departement waarvan de hoofdstad in de nationale grondwet is vastgelegd. Dit betekent dat een verhuizing van de hoofdstad een grondwetswijziging vereist en geen simpel besluit van de provinciale Assemblee.

Transmilenio-bus bij een station

Bogota is via de internationale luchthaven Eldorado en de Pan-American Highway verbonden met andere grote centra. Hoewel de stad een uitgebreid netwerk van doorgaande wegen heeft is verkeerscongestie een van de grote problemen. Bogota past daarom een restrictief autobeleid toe: bij toerbeurt is het aan auto's met bepaalde nummerborden verboden te rijden tijdens de spitsuren. Het huidige openbaar vervoer, taxi's en bussen in alle soorten en maten, was niet in staat om een oplossing te bieden voor het congestie- en transportvraagstuk van de stad. Sinds enkele jaren bouwt Bogota daarom aan een nieuw netwerk van afgesloten busbanen, uitsluitend bestemd voor het bussysteem Transmilenio, dat qua organisatie het best kan worden vergeleken met een metro, ware het niet dat het niet ondergronds is en gebruikmaakt van gelede bussen met dieselmotoren. Het netwerk van de Transmilenio wordt voortdurend uitgebreid.

De straten van Bogotá hebben een schaakbordpatroon: de straten in noord-zuidrichting heten carreras, haaks daarop zijn de straten in oost-westrichting genaamd calles. Carreras en calles hebben over het algemeen geen naam, maar een nummer. De huisnummering is daarop gebaseerd. Een huisadres als calle 42 # 15-34 betekent dat het huis is gelegen in calle 42, 34 meter verwijderd van de hoek met carrera 15 (in de richting van carrera 16). Er zijn ook straten die schuin lopen ten opzichte van de carrerras en calles, en diagonales worden genoemd.

Een van de bekendste stadions in de stad is het Estadio El Campín, dat officieel luistert naar de naam Estadio Nemesio Camacho en in 1938 werd opgeleverd. Het is de thuishaven van voetbalclubs Independiente Santa Fe en Millonarios, en ook de nationale ploeg van Colombia speelt hier geregeld interlandwedstrijden. De maximumcapaciteit van het stadion bedroeg 62.500 toeschouwers in 1968.

Jaarlijks wordt de halve marathon van Bogota gehouden in juli of augustus. Deze wedstrijd heeft de hoogste status in Zuid-Amerika van de Internationale Atletiekfederatie. In 2009 kwamen meer dan 45.000 lopers aan de finish.

Ciclovía in Bogota, 1999

Elke zondag van 7:00-14:00 wordt een deel van de straten afgesloten om het voor fietsers, skaters en wandelaars mogelijk te maken te recreëren in de stad. Dit wordt Ciclovía genoemd.

• Buenos Aires (Argentinië), sinds 1986
• Miami (Verenigde Staten)
• Quito (Ecuador)
• Seoel (Zuid-Korea), sinds 1982