Bismutiet

Het mineraal bismutiet is een bismut-carbonaat-oxide met de chemische formule Bi2(CO3)O2.

Bismutiet
Mineraal
Chemische formuleBi2(CO3)O2
KleurGeel tot bruin
StreepkleurGrijs
Hardheid2,5 - 3,5
Gemiddelde dichtheid6,7 - 7,4 g/cm3
GlansGlas- tot parelmoerachtig
OpaciteitTransparant-doorschijnend
Splijting[001] Goed
Kristaloptiek
KristalstelselOrthorombisch
RuimtegroepImm2
Eenheidscela = 3,865 Å
b = 3,862 Å
c = 13,675 Å
Brekingsindicesnα = 2,120 - 2,150
nβ = 2,120 - 2,300
Dubbele brekingδ = 2,120
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralenbeyeriet
Radioactiviteitgeen
Magnetismegeen
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Naamgeving en ontdekking

Bismutiet werd genoemd naar het belangrijkste element waaruit het is opgebouwd: bismut. Het massapercentage bismut bedraagt 81,96 %. Het mineraal werd in 1841 voor het eerst beschreven, na de ontdekking ervan in het Ertsgebergte in Saksen (Duitsland).

Eigenschappen

Het transparante tot doorschijnende geel-bruine bismutiet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn redelijk klein en ze komen voor als soms fibreuze, maar meestal compacte aggregaten. De hardheid is 2,5 tot 3,5 op de schaal van Mohs en de gemiddelde relatieve dichtheid bedraagt 7,0 g/cm³.

Bismutiet is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen en verspreiding

Bismutiet wordt voornamelijk aangetroffen in hydrothermale aders en in bismut- en bismutinietrijke pegmatieten. Het is tevens een van de oxidatieproducten van het mineraal bismutiniet.

Het wordt op vrij veel plaatsen ter wereld gevonden: Duitsland, Frankrijk, Portugal, Italië, Groot-Brittannië, Armenië, Kazachstan, China, Rusland, Australië, Madagaskar, Mozambique, Namibië, Bolivia, Argentinië, Canada en de Verenigde Staten.

Zie ook
Zie de categorie Bismutite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.