Molecuulformule
De molecuulformule van een chemische stof is een korte aanduiding die specificeert uit welke elementen – aangegeven met letters – en in welke aantallen atomen – aangegeven met cijfers in subscript – een molecuul is opgebouwd. Deze systematische formules zijn ontwikkeld door Jöns Jacob Berzelius.
Faseaanduiding
Met behulp van de faseaanduidingen (s)=solid=vaste stof, (l)=liquid=vloeistof, (g)=gas en (aq)=aqua=water achter de molecuulformule kan de fase van een stof worden aangeduid.
Bijvoorbeeld:
Een molecuul distikstoftetraoxide: twee stikstofatomen met 4 zuurstofatomen in gasvormige toestand.
Rangschikking atomen
Een gegeneraliseerde regel luidt dat de elementen in de molecuulformule worden weergegeven in volgorde van hun atoomnummer. Hierop bestaan in de praktijk talloze uitzonderingen.
In de organische chemie plaatst men de koolstof (C) vooraan, gevolgd door het waterstof (H). De overige elementen komen dan in alfabetische volgorde.
Bijvoorbeeld:
Een molecuul chloorethaan: de twee koolstofatomen vormen de hoofdstructuur en de vijf waterstofatomen samen met het chloor zijn hieraan gekoppeld.
Empirische formule
De indices van de empirische formule bekomt men door de indices van de molecuulformule te delen door hun grootste gemeenschappelijke deler.
Bijvoorbeeld:
Neem volgend denkbeeldig molecuul.
Dit molecuul heeft als empirische formule:
Zie ook
- Brutoformule als alternatieve term voor molecuulformule, vooral bedoeld voor de organische chemie
- Structuurformule in de organische chemie, om inzicht te geven in de structuur van meer gecompliceerde moleculen
- Verhoudingsformule bij stoffen die niet uit moleculen bestaan, dus stoffen met een ionrooster of een covalent netwerk
- Periodiek systeem voor overzicht van de gebruikte symbolen