Back in the U.S.S.R.

In 1967 reisden The Beatles naar India om bij de Maharishi Mahesh Yogi, een indiase goeroe, Transcendente meditatie te studeren. In deze periode kreeg Paul McCartney het idee om Back in the U.S.S.R. te schrijven.[1] Het lied gaat over een man uit de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken die weer terug is in zijn eigen land na een vlucht uit Miami. Volgens McCartney is het nummer een parodie op Back in the U.S.A. van Chuck Berry en California Girls van The Beach Boys.[1] Ook muzikaal gezien is het nummer geïnspireerd door het werk van The Beach Boys: Back in the U.S.S.R. bevat zangharmonieën in de stijl van The Beach Boys. Het lied bevat ook een verwijzing naar Georgia On My Mind van Hoagy Carmichael.[1]

Beach Boy Mike Love was ook in India toen McCartney Back in the U.S.S.R. schreef. Naar eigen zeggen gaf Love McCartney het idee om in het nummer te verwijzen naar de meisjes uit Georgië en Oekraïne.[1]

Tijdens de opnamen van The White Album waren er veel spanningen binnen de band. Op 22 augustus 1968, tijdens de sessie van Back in the U.S.S.R., besloot Ringo Starr de band te verlaten. Naar eigen zeggen omdat hij het gevoel had dat zijn drumspel niet goed was en daarnaast voelde hij zich steeds meer buitenstaander.[2] Volgens McCartneys biograaf Barry Miles verliet Starr de groep nadat hij door McCartney was bekritiseerd vanwege een fout tijdens het drummen.[1] Starr verliet in ieder geval de band om op vakantie te gaan naar Sardinië met zijn vrouw en kinderen.[2] Overigens gingen de opnamen van Back in the U.S.S.R. gewoon door zonder Starr. Het aanwezige personeel van Abbey Road Studios kreeg de instructie om het vertrek van Starr geheim te houden.[3] Op 4 september keerde Starr weer terug bij de band voor de opnamen van de videoclips voor Hey Jude en Revolution. De volgende dag speelde Starr weer mee tijdens de opnamen van The White Album. De overige bandleden hadden voor de gelegenheid zijn drumstel versierd met bloemen.[4]

De opnamen voor Back in the U.S.S.R. begonnen op 22 augustus 1968. Die avond namen John Lennon, Paul McCartney en George Harrison de basis van het nummer op.[3] McCartney speelde de drums, Harrison gitaar en Lennon basgitaar.

Op 23 augustus werden de opnamen voor het nummer voortgezet. Die avond voegden The Beatles nog twee drumtracks, twee basgitaarpartijen, twee gitaarpartijen, een pianopartij, handgeklap, zang (door McCartney) en achtergrondharmonieën (door Lennon en Harrison) toe aan de eerder gemaakte opnamen. Tijdens het mixen van het nummer werd aan het nummer het geluid van een opstijgend en landend vliegtuig toegevoegd.[3]

Bij het samenstellen van het album werd het nummer zo gemixt dat het zonder pauze overgaat (een segue) in het tweede nummer van het album, Dear Prudence.

• Paul McCartney – zang, basgitaar, gitaar, drums, handgeklap, percussie
• John Lennon – achtergrondzang, gitaar, basgitaar, drums, handgeklap, percussie
• George Harrison – achtergrondzang, gitaar, basgitaar, drums, handgeklap, percussie