επίρρημα

Grieks

Zelfstandig naamwoord

επίρρημα o

  1. (taalkunde) bijwoord
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief επίρρημαεπιρρήματα
genitief επιρρήματοςεπιρρημάτων
accusatief επίρρημαεπιρρήματα
vocatief επίρρημαεπιρρήματα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.