zonnen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: zonnen (hulp, bestand)
IPA: / ˈzɔnə(n) /

Woordafbreking

zon·nen

Woordherkomst en -opbouw

van Middelnederlands sonnen; afgeleid van zon zn met het achtervoegsel -en [1][2]

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zonnen	zonde	gezond
zwak -d	volledig

Werkwoord

zonnen

inergatief zich gedurende een zekere tijd blootstellen aan zonnestraling

- Ik zat even te zonnen in het voorjaarszonnetje.
onpersoonlijk licht en warm worden door zonnestraling, het schijnen van de zon

- De ramen open. Het zont; alles is zon in wijdte van zee en lucht. [3]

Synoniemen

[1] zonnebaden

Vertalingen

1. zich gedurende een zekere tijd blootstellen aan zonnestraling

Engels: sunbathe ^(en)

Werkwoord

vervoeging van
zinnen

zonnen

meervoud verleden tijd van zinnen
- Wij zonnen.
- Jullie zonnen.
- Zij zonnen.

Zelfstandig naamwoord

zonnen mv

meervoud van het zelfstandig naamwoord zon

Gangbaarheid

Het woord zonnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'zonnen' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
zonnen op website: Etymologiebank.nl
Couperus, L. "Uitzichten." in: De Gids. deel 1 nr. 2 (februari 1892) P.N. van Kampen & zoon, Amsterdam; p. 364; geraadpleegd 2019-02-09

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.