wijk

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  wijk    (hulp, bestand)
  • IPA: /ʋɛi̯k/
Woordafbreking
  • wijk
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘stadsdeel’ voor het eerst aangetroffen in 855 [1] [2] [3] [4]
enkelvoud meervoud
naamwoord wijk wijken
verkleinwoord wijkje wijkjes

Zelfstandig naamwoord

wijk v/m

  1. een bewoond deel van een stad of een gemeente
  2. een watergang
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. een bewoond deel van een stad of een gemeente   

Werkwoord
vervoeging van
wijken

wijk

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wijken
    • Ik wijk. 
  2. gebiedende wijs van wijken
    • Wijk! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wijken
    • Wijk je? 

Gangbaarheid
  • Het woord wijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "wijk" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. wijk op website: Etymologiebank.nl
  3. wijk op website: Etymologiebank.nl
  4. wijk op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.