verða

IJslands
Uitspraak
  • IPA: /ˈvɛrða/
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Oudnoorse verða.
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden tijd voltooid deelwoord
(supinum)
3e pers enk. 1e pers mv.
verðavarðurðumorðið
volledig

Werkwoord

verða

  1. worden
  2. moeten
  3. zullen


Oudnoords
Woordafbreking
  • ver·ða
stamtijd
onbepaalde
wijs		 tegenwoordige
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
verða
verðar
verðaði
verðat
Klasse 1 zwak volledig [A] + [B]

Werkwoord

[A] verða

  1. verdienen

Werkwoord

[B] verða

  1. vernietigen
stamtijd
onbepaalde
wijs		 tegenwoordige
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
verða
verðr
enk: varð
mv: urðu
orðit
Klasse 3 sterk volledig [C]

Werkwoord

[C] verða

  1. ontstaan, worden
  2. te voorschijn komen
  3. gebeuren, voorvallen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.