vernietigen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
vernietigen	vernietigend
vernietiging	vernietigd

Uitspraak

Geluid: vernietigen (hulp, bestand)
IPA: /vərˈnitəɣə(n)/

Woordafbreking

ver·nie·ti·gen

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘vernielen, tenietdoen’ voor het eerst aangetroffen in 1557 [1]
Afgeleid van nietig met het voorvoegsel ver-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
vernietigen	vernietigde	vernietigd
zwak -d	volledig

Werkwoord

vernietigen

overgankelijk volledig tenietdoen

- De oprukkende Russische troepen vernietigden het ene Duitse legeronderdeel na het andere.

Vertalingen

1. volledig tenietdoen

Duits: vernichten ^(de), zerstören ^(de)
Oudhoogduits: firbrennen
Engels: destroy ^(en)
Frans: détruire ^(fr)
Noors: drepe ^(no)

Nynorsk: drepa ⁽ⁿⁿ⁾, drepe ⁽ⁿⁿ⁾
Oudnoords: bregða, eyða, verða
Spaans: destruir ^(es), destrozar ^(es), arrasar ^(es), anonadar ^(es)

Gangbaarheid

Het woord vernietigen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vernietigen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"vernietigen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.