verweren

• Geluid:  verweren    (hulp, bestand)

• ver·we·ren

• In de betekenis van ‘aangetast worden door het weer’ voor het eerst aangetroffen in 1678 [1]
• afgeleid van weren met het voorvoegsel ver-

verweren

1. wederkerend zich ~: zich verdedigen [2]

1. • Hij verweerde zich kranig. 

2. ergatief aan erosie blootstaan [3]

1. • De bovenste laag verweert langzamer dan de laag eronder en dat verklaart de grillige vormen van deze rotspartij. 

• [1] opkomen voor

verweren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord verweer

• Het woord verweren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verweren' herkend door: