theocratie

• Geluid:  theocratie    (hulp, bestand)

• theo·cra·tie

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘staat met godheid als gezagsdrager’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
• met het voorvoegsel theo- en met het achtervoegsel -cratie [2]

theocratie v

1. (politiek) (religie) staatsvorm die gebaseerd is op goddelijke (Grieks: θεος) macht (Grieks: κρατος)

1. • Het huidige Iran is zeker een theocratie te noemen. 

2. (politiek) en omdat het bovenstaande onpraktisch is dus heerschappij (dictatuur) van priesters, als z.g. rechtstreekse dienaren van God

• theocratisch, theocraat

• Het woord theocratie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'theocratie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.