tertiair

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘in de derde plaats komend’ voor het eerst aangetroffen in 1866 [1]
[zelfstandig naamwoord] van Frans Tertiaire; als "terziarj" voor het eerst gebruikt door de Italiaanse geoloog G. Arduino in 1759[2][3][4]
[bijvoeglijk naamwoord] van Frans tertiaire[5][6]

tertiair o

(verouderd) (geologie) geologisch tijdperk ongeveer vanaf het verdwijnen van de dinosauriërs tot het verschijnen van de mensachtigen; van 66 tot 2,6 miljoen jaar geleden

Vóór 2006 was de spelling Tertiair. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.

Dit tijdperk is geen onderdeel van de standaard van de Internationale Commissie voor Stratigrafie. Het kan worden opgevat als een subera dat samenvalt met paleogeen en neogeen, de twee oudste perioden van het cenozoïcum[7]

1.

tertiair

1.

Het woord tertiair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tertiair' herkend door:

93 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tertiair	-
verkleinwoord	-	-