primair

• Geluid:  primair    (hulp, bestand)
• IPA: / priˈmɛːr /

• pri·mair

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘voornaamst’ voor het eerst aangetroffen in 1908 [1]
• [zelfstandig naamwoord] van Frans Primaire; als "primarj" voor het eerst gebruikt in 1759 door de Italiaanse geoloog G. Arduino[2][3]
• [bijvoeglijk naamwoord] van Frans primaire met het achtervoegsel -air [4] [5]

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

primair o

1. (geologie) (verouderd) geologisch tijdperk met grote verscheidenheid van leven in de zeeën

1. • Zo werd b.v. de afstand tussen sporeplanten en zaadplanten aanmerkelijk ingekort door de ontdekking van de Pteridospermen uit het primair; de klove die de naaktzadigen van de bedektzadigen scheidde werd aanzienlijk verengd door het vinden van de Cycaöidae uit het secundair. [6]

• Vóór 2006 was de spelling Primair. In specialistische publicaties blijft volgens de Taalunie spelling met een hoofdletter mogelijk, zie hier.

• Volgens de standaard van de Internationale Commissie voor Stratigrafie heet dit tijdperk "paleozoïcum"[7]

• paleozoïcum

• quartair
• tertiair
• secundair

primair

1. als eerste, de eerste plaats hebbende
2. grondbeginselen betreffend
3. de belangrijkste betreffend
4. van oorsprong, oorspronkelijk

• Het woord primair staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'primair' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.