tenuis

Latijn

Afgeleid van het Proto-Indo-Europees *ténh₂us (dun). Verwante woorden zijn in het Sanskriet तनु (tanú; lang, uitgestrekt), in het Oudgrieks τανυ- (uitgestrekt, lang), in het Angelsaksisch þynne (dun) en in het Nederlands dun.

tĕnuis

fijn, dun, zacht, teer, zwak, smal, eng, ondiep, mager;
overdreven: zwak, gering, klein, onbeduidend, spaarzaam, behoeftig, armoedig;
van personen:
1. fijn, nauwkeurig;
2. eenvoudig;
3. zwak, gering, van weinig gewicht;
4. (qua stand of afkomst) nederig, laag

	enkelvoud			meervoud
	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig	mannelijk	vrouwelijk	onzijdig
nominatief	tĕnuis	tĕnuis	tĕnue	tĕnuēs	tĕnuēs	tĕnuia
genitief	tĕnuis	tĕnuis	tĕnuis	tĕnuium	tĕnuium	tĕnuium
datief	tĕnuī	tĕnuī	tĕnuī	tĕnuibus	tĕnuibus	tĕnuibus
accusatief	tĕnuem	tĕnuem	tĕnue	tĕnuēs	tĕnuēs	tĕnuia
ablatief	tĕnuī	tĕnuī	tĕnuī	tĕnuibus	tĕnuibus	tĕnuibus
vocatief	tĕnuis	tĕnuis	tĕnue	tĕnuēs	tĕnuēs	tĕnuia
Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): tĕnuior
Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): tĕnuissimus

s.v. tĕnuis, in J.B. Kan - H.P. Schröder (ed.), Latijnsch-Nederlandsch Woordenboek, Utrecht, 1864, pp. 529-530.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.