superlatief

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • su·per·la·tief
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘overtreffende trap’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1633 [1]
  • afgeleid van het Latijnse ferre (dragen) met het voorvoegsel super- [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord superlatief superlatieven
verkleinwoord superlatiefje superlatiefjes

Zelfstandig naamwoord

superlatief m

  1. (taalkunde) de overtreffende trap (van een bijvoeglijk naamwoord)
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord superlatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "superlatief" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. superlatief op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.