stakker

Nederlands

Uitspraak

Geluid: stakker (hulp, bestand)

Woordafbreking

stak·ker

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Noors, in de betekenis van ‘stumper’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1871 [1]
Ontleend aan het IJslands staf karl ("stok-man"), een landloper, een zwerver.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	stakker	stakkers
verkleinwoord	stakkertje	stakkertjes

Zelfstandig naamwoord

stakker m

een persoon die ongeluk kent, een sukkel

Synoniemen

drommel, tobber, stumper

Afgeleide begrippen

stakkerig

Vertalingen

1. een persoon die ongeluk kent, een sukkel

Deens: stakkel ^(da) g
Duits: armer Teufel ^(de) m

Oudnoords: armingi m, aumingi m

Gangbaarheid

Het woord stakker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'stakker' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"stakker" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.