sortir

Catalaans
stamtijd
tegenw.
tijd		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
surto sortia sortit
3e vervoeging volledig onregelmatig

Werkwoord

sortir

  1. uitgaan, vertrekken
  2. uitkomen, verschijnen
  3. uitkomen, uitgegeven worden, bekendgemaakt worden
  4. eindigen, belanden

Frans
Uitspraak

Werkwoord

sortir

  1. (spreektaal) eruit gooien, opmerken
  1. «Avant de partir, Caro nous en a sorti une bien bonne.»
    Voor ze vertrok heeft Caro er iets heel raars uitgeflapt. [1]

Verwijzingen
  1. Wouw, B. van de Woordenboek populair Frans - Nederlands 2e druk (2014) Uitgeverij Arti-Choc, Breda; p. 191
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.