verschijnen
Nederlands
Woordafbreking
- ver·schij·nen
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘zich vertonen’ voor het eerst aangetroffen in 1265 [1]
- Afgeleid van schijnen met het voorvoegsel ver-.
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
verschijnen |
verscheen |
verschenen |
klasse 1 | volledig |
Werkwoord
verschijnen
- ergatief aan het licht treden, zichtbaar worden
- Er verscheen een zeilboot aan de horizon.
- ergatief in druk of in andere vorm voor het eerst aangeboden worden
- Dit boek is vorig jaar verschenen.
- voor het gerecht verschijnen
- Hij moest vandaag voor de rechter verschijnen.
Vertalingen
1. aan het licht treden, zichtbaar worden
2. in druk of in andere vorm voor het eerst aangeboden worden
Gangbaarheid
- Het woord verschijnen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'verschijnen' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.