scheikundelokaal
Nederlands
Woordafbreking
- schei·kun·de·lo·kaal
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van scheikunde en lokaal
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | scheikundelokaal | scheikundelokalen |
| verkleinwoord | scheikundelokaaltje | scheikundelokaaltjes |
Zelfstandig naamwoord
scheikundelokaal o
- (onderwijs) een klaslokaal dat ingericht is op en waarin men les geeft in het schoolvak waarin de chemie wordt behandeld.
Verwante begrippen
- aardrijkskundelokaal, biologielokaal, economielokaal, geschiedenislokaal, godsdienstlokaal, handvaardigheidlokaal, informaticalokaal, muzieklokaal, natuurkundelokaal, sportlokaal, technieklokaal, tekenlokaal, wiskundelokaal
- scheikundeboek, scheikundeleraar, scheikundelerares, scheikundeles, scheikundeonderwijs
Gangbaarheid
- Het woord scheikundelokaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.