rumoer

Nederlands

Uitspraak

Geluid: rumoer (hulp, bestand)

Woordafbreking

ru·moer

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘lawaai’ voor het eerst aangetroffen in 1380 [1] [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rumoer	rumoeren
verkleinwoord	rumoertje	rumoertjes

Zelfstandig naamwoord

rumoer o

lawaai, onrust, ophef, tumult, geraas, spektakel

Verwante begrippen

herrie, kabaal, leven, ophef

Hyponiemen

straatrumoer

Afgeleide begrippen

rumoeren, rumoerig, rumoerpil

Vertalingen

1.

Engels: ado ^(en), din ^(en), noise ^(en)

Spaans: estruendo ^(es) m, ruido ^(es) m

Werkwoord

vervoeging van
rumoeren

rumoer

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rumoeren
- Ik rumoer.
gebiedende wijs van rumoeren
- Rumoer!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rumoeren
- Rumoer je?

Gangbaarheid

Het woord rumoer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rumoer' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.