renk

Turks
Woordafbreking
  • renk
enkelvoud meervoud
nominatief   renk     renkler  
genitief   rengin     renklerin  
datief   renge     renklere  
accusatief   rengi     renkleri  
locatief   renkte     renklerde  
ablatief   renkten     renklerden  

Zelfstandig naamwoord

renk

  1. kleur
  2. (figuurlijk) kleur, karakter, aard
  3. (figuurlijk) verscheidenheid, variatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.