rebellie

• Geluid:  rebellie    (hulp, bestand)

• re·bel·lie

• afgeleid van rebel met het achtervoegsel -ie

rebellie v [1]

1. opstandigheid tegen het wettig gezag

1. • Willem de Zwijger was de leider van de rebellie tegen de Spanjaarden. 

2. opstandigheid in het algemeen

1. • Buurland Senegal, al jarenlang de grootste tegenstander van Jammeh in de regio, heeft zijn eigen appeltje te schillen met Gambia. „Ik vermoed dat de Senegalezen proberen de rebellen uit Cassamance uit te schakelen”, zegt een westerse diplomaat in Banjul. De trouwste en wreedste soldaten van Jammeh kwamen uit de Zuid-Senegalese regio Cassamance, waar al enkele decennia een rebellie suddert van separatisten. Jammeh steunde die rebellie en rekruteerde onder de opstandelingen voor zijn gevreesde paramilitaire eenheid de Junggulars. [2] 

• opstandigheid, muiterij, oproer, opstand, revolte, tegenstand, verzet, weerstand

• Het woord rebellie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rebellie' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.