rebel
Nederlands
Woordafbreking
- re·bel
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘opstandeling’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1530 [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | rebel | rebellen |
verkleinwoord | rebelletje | rebelletjes |
Zelfstandig naamwoord
rebel m
- iemand die tegen het gevestigde gezag in opstand komt
- Op Sri Lanka zijn de rebellen van de Tamiltijgers verslagen.
Gangbaarheid
- Het woord rebel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rebel' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.