rebelleren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • re·bel·le·ren
Woordherkomst en -opbouw
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
rebelleren
rebelleerde
gerebelleerd
zwak -d volledig

Werkwoord

rebelleren [2]

  1. inergatief (politiek) ~ tegen tegen het heersende gezag in opstand komen
    • In de provincie Donetsk rebelleerden opstandelingen tegen de Oekraïense regering. 
  2. inergatief overdrachtelijk ~ tegen zich persoonlijk afzetten tegen het ouderlijk -of ander- gezag
    • Er wordt vaak door de jeugd op allerlei wijze gerebelleerd. 
Synoniemen
Afgeleide begrippen
  • rebellering
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord rebelleren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. Wiktionnaire
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Middelnederlands
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden tijd voltooid
deelwoord
enkelvoud meervoud
rebelleren rebelleerde rebelleerden gherebelleert
  volledig  

Werkwoord

rebelleren [1]

  1. rebelleren

Verwijzingen
  1. Middelnederlandsch Woordenboek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.