raadgeving
Nederlands
Woordafbreking
- raad·ge·ving
Woordherkomst en -opbouw
- Naamwoord van handeling van raadgeven met het achtervoegsel -ing
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | raadgeving | raadgevingen |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
raadgeving v [1]
- een al of niet dwingende aanbeveling om iets te doen of te laten
- Het negatief bindend studieadvies is een dwingende raadgeving aan een student om te stoppen met de studie.
- Het gedicht flakkert uit in de dwaze raadgeving van een maartse haas. En dat blijkt een uitstekende intro voor de achtentwintig volgende verzen. De dichter is filosofisch geschoold, maar speelse associatie is hem liever dan lijnrechte logica. [2]
Gangbaarheid
- Het woord raadgeving staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'raadgeving' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.