raadgever
Nederlands
Woordafbreking
- raad·ge·ver
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | raadgever | raadgevers |
verkleinwoord | raadgevertje | raadgevertjes |
Zelfstandig naamwoord
raadgever m
- (beroep) iemand die ergens raad over geeft
- Ik wil later beslist raadgever worden.
Afgeleide begrippen
- raadgever-deskundige
Verwante begrippen
- mannelijke vorm van raadgeefster
Gangbaarheid
- Het woord raadgever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'raadgever' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.