puber

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • pu·ber
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kind in periode van volwassenwording’ voor het eerst aangetroffen in 1938 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord puber pubers
verkleinwoord pubertje pubertjes

Zelfstandig naamwoord

puber v / m

  1. iemand met de leeftijd tussen kind en adolescent.
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord puber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "puber" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. puber op website: Etymologiebank.nl

Werkwoord
vervoeging van
puberen

puber

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van puberen
    • Ik puber. 
  2. gebiedende wijs van puberen
    • Puber! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van puberen
    • Puber je? 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.