puberteit
Nederlands
Woordafbreking
- pu·ber·teit
Zelfstandig naamwoord
puberteit v [2]
- (medisch) het proces van seksuele rijping van kind naar volwassene en het gedrag dat daar bij hoort
- De puberteit leidt vaak tot conflicten met het ouderlijk gezag.
Synoniemen
- pubescentie
Hyponiemen
Vertalingen
1. het proces van seksuele rijping van kind naar volwassene en het gedrag dat daar bij hoort
Gangbaarheid
- Het woord puberteit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'puberteit' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.