presto
Nederlands
Woordafbreking
- pres·to
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘bijwoord: snel’ voor het eerst aangetroffen in 1824 [1]
- van Italiaans presto [2]
Zelfstandig naamwoord
presto o
- (muziek) gedeelte van een muziekstuk dat snel moet worden gespeeld
- Het is mijn vaste overtuiging dat Brahms, als hij ten tijde van Stamitz had geleefd, al zijn allegri non troppo eenvoudig allegro, zonder meer, had genoemd. Maar omstreeks '70, '80 was men er reeds lang toe gekomen van een eenvoudig allegro van Mozart of Beethoven een soort presto te maken (Clementi's bravoureschool!). [3]
Gangbaarheid
- Het woord presto staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'presto' herkend door:
69 % | van de Nederlanders; |
85 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- "presto" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- presto op website: Etymologiebank.nl
- Pijper, W. (ed. Arthur van Dijk) Het papieren gevaar. Verzamelde geschriften (1917-1947). deel 1 (2011) Koninklijke Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis, Utrecht / Willem Pijper Stichting, Den Haag; ISBN 978 90 6375 217 0; ; p. 628; geraadpleegd 2017-10-14
Italiaans
Woordafbreking
- pre·sto
Spaans
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.