plaag

• Geluid:  plaag    (hulp, bestand)

• plaag

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘onheil’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
• [2]

plaag v/m

1. een wijdverspreid ongemak of fysieke bedreiging veroorzaakt door een buitensporig optreden van organismen als insecten, bacteriën, knaagdieren enz

1. • Een dier dat in zijn land van herkomst een normaal deel van de natuur is, kan best ergens anders een plaag veroorzaken, zoals in Australië met de konijnen gebeurd is. 

• boerenplaag, insectenplaag, muggenplaag, rupsenplaag, sprinkhanenplaag, vliegenplaag

plaag

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plagen
   

   • Ik plaag. 

2. gebiedende wijs van plagen
   

   • Plaag! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van plagen
   

   • Plaag je? 

• Het woord plaag staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'plaag' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.