ont

Niet te verwarren met: ont-

Faeröers

Zelfstandig naamwoord

ont v

  1. eend
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ont     ontin     entur     enturnar  
genitief   antar     antarinnar     anta     atanna  
datief   ont     ontini     ontum     ontunum  
accusatief   ont     ontina     entur     enturnar  


Frans
Uitspraak
  • IPA: /ɔ̃/

Werkwoord

ont

  1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd van avoir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.