offensief

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • of·fen·sief
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘aanvallend’ voor het eerst aangetroffen in 1587 [1]
  • afgeleid van offensie met het achtervoegsel -ief [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord offensief offensieven
verkleinwoord offensiefje offensiefjes

Zelfstandig naamwoord

offensief o

  1. een aanvallende actie
    • Het geslaagde Italiaanse offensief, de Engelsen in Doornik, de Amerikanen in Chátillon... het was duidelijk dat ze op de goede weg zaten. [3] 
Synoniemen
Hyponiemen
  • Ardennenoffensief, contraoffensief, charmeoffensief, luchtoffensief, Praagoffensief
Vertalingen
    1.   
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen offensiefoffensieveroffensiefst
verbogen offensieveoffensievereoffensiefste
partitief offensiefsoffensievers-

Bijvoeglijk naamwoord

offensief

  1. aanvallend
  2. beledigend
Antoniemen
Vertalingen
    1. aanvallend   

Gangbaarheid
  • Het woord offensief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "offensief" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. offensief op website: Etymologiebank.nl
  3. Lemaitre, Pierre Tot ziens daarboven 2014 ISBN 9789401601931 pagina 11
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.