nar

Nederlands
nar
Uitspraak
  • Geluid:  nar    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • nar
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘zot’ voor het eerst aangetroffen in 1432 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord nar narren
verkleinwoord narretje narretjes

Zelfstandig naamwoord

nar m [3] [4]

  1. (beroep) zot, dwaas
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • narrenfeest, narrenkap, narrenmat, narrenmuts, narrenslee, narrenstok, narrig

Gangbaarheid
  • Het woord nar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
97 %van de Nederlanders;
97 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "nar" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. nar op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).

Werkwoord
vervoeging van
narren

nar

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van narren
    • Ik nar. 
  2. gebiedende wijs van narren
    • Nar! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van narren
    • Nar je? 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.