naamwoordelijk

• Geluid:  naamwoordelijk    (hulp, bestand)

• naam·woor·de·lijk

• afgeleid van naamwoord met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-

naamwoordelijk (~ gezegde) (~ deel van het naamwoordelijk gezegde)

1. (taalkunde) betreffende het deel van het gezegde dat bestaat uit een zelfstandig naamwoord of een bijvoeglijk naamwoord

1. • Als je klaar bent om het naamwoordelijk gezegde te vinden, stel je aan de betreffende zin de onderstaande drie vragen: Vraag 1: Staat er een vorm van één van de negen koppelwerkwoorden in de zin? Vraag 2: Gaat het in de zin om een ‘toestand’ (ook wel: eigenschap)? Vraag 3: Wordt er in de zin iets over het onderwerp gezegd? [1] 

1. • Het naamwoordelijk gezegde komt alleen voor in combinatie met één van de werkwoorden zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken, voorkomen (de zogenaamde koppelwerkwoorden).[2] 

• nominaal

• werkwoordelijk

• naamwoordelijk deel van het gezegde

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Het woord naamwoordelijk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.