monter

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  monter    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈmɔntər /
Woordafbreking
  • mon·ter
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘opgewekt’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
  • van Duits munter [2][3]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen montermonterdermonterst
verbogen monteremonterderemonterste
partitief montersmonterders-

Bijvoeglijk naamwoord

monter

  1. opgewekt, levendig
    • Nu was hij de laatste tijd juist minder monter dan gewoonlijk. Door het vooruitzicht van een wapenstilstand was hij zichtbaar in de put geraakt, was zijn patriottische bezieling gefnuikt. Luitenant Pradelle ging kapot aan het idee dat er een eind aan de oorlog kwam. [4] 
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
  • monterheid
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord monter staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
95 %van de Nederlanders;
93 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "monter" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. monter op website: Etymologiebank.nl
  4. Lemaitre, Pierre Tot ziens daarboven 2014 ISBN 9789401601931 pagina 13


Frans
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
monter
montais
monté
eerste groep volledig

Werkwoord

monter

  1. beklimmen, bestijgen
  1. «Monter la colline.»
    De heuvel beklimmen.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.