meier

• Geluid:  meier    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmɛiər/

• mei·er

• Leenwoord uit het Jiddisch, in de betekenis van ‘Bargoens: honderd gulden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1680 [1]
• Herkomst: [1] Bargoens [2] [3]

meier v/m

1. (Jiddisch-Hebreeuws) honderd gulden [4]

• [5] [6]

meier m [7] [8]

1. (geschiedenis) in de vroege middeleeuwen (500-1000 n.C.) een beambte in dienst van een lands- of dorpsheer, vooral als aanklager en voorzitter met de rechtspraak in een bepaalde streek belast
2. Na de middeleeuwen verviel de oorspronkelijke bestuurlijke betekenis van het woord en wordt meier gebruikt als ander woord voor pachter, pachtboer

• intendant, opzichter, rentmeester, zaalchef

• Biedermeier, berkenmeier, biedermeier, hofmeier, kletsmeier, lulmeier, obermeier, stadsmeier

• meierbloem, meieren, meierij, meierrecht

meier

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meieren
   

   • Ik meier. 

2. gebiedende wijs van meieren
   

   • Meier! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van meieren
   

   • Meier je? 

• Het woord meier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'meier' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.