kreupel

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kreu·pel
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘mank’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1284 [1]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen kreupelkreupelerkreupelst
verbogen kreupelekreupelerekreupelste
partitief kreupelskreupelers-

Bijvoeglijk naamwoord

kreupel [2] [3] [4] [5]

  1. dusdanig aan lichamelijk letsel onderhevig dat men zich niet of niet goed kan voortbewegen
    • Hij werd met die slag met het zwaard van zijn tegenstander niet gedood maar wel kreupel geslagen. 
  2. gebrekkig, slecht
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. dusdanig aan lichamelijk letsel onderhevig dat men zich niet of niet goed kan voortbewegen   

Werkwoord
vervoeging van
kreupelen

kreupel

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kreupelen
    • Ik kreupel. 
  2. gebiedende wijs van kreupelen
    • Kreupel! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kreupelen
    • Kreupel je? 

Gangbaarheid
  • Het woord kreupel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "kreupel" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.