korrel

• Geluid:  korrel    (hulp, bestand)

• kor·rel

• In de betekenis van ‘graantje, rond, hard lichaampje’ voor het eerst aangetroffen in 1484 [1]
• afgeleid van het Middelnederlandse corn(e) of koorn met het achtervoegsel -el en assimilatie van de -n- [2]

korrel m

1. een enkele zaad van graan

1. • Voor volkorenbrood gebruikt men meel waarin de gehele korrel is verwerkt.. 

2. basisdeeltje waaruit een granulair, korrelig materiaal bestaat

1. • Bij klei zijn de afzonderlijke korrels uiterst klein. 

• koren

• met een korreltje zout nemen

• iemand op de korrel nemen

• korrelbeton, korrelganzenvoet, korrelgrootte, korrelhagel, korrelig, korrelklier, korrelreactor, korrelsneeuw

korrel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van korrelen
   

   • Ik korrel. 

2. gebiedende wijs van korrelen
   

   • Korrel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van korrelen
   

   • Korrel je? 

• Het woord korrel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'korrel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.