komiek

• Geluid:  komiek    (hulp, bestand)

• ko·miek

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘grappig’ voor het eerst aangetroffen in 1653 [1]
• [2]

komiek m

1. (beroep) iemand die een publiek vermaakt door ze aan het lachen te brengen

1. • het is misschien wel een goed idee om een komiek in de Italiaanse regering op te nemen, aan een clown waren ze al jaren gewend 

• grappenmaker

• droogkomiek, filmkomiek, karakterkomiek, revuekomiek, televisiekomiek, tv-komiek

• komiekeling

komiek

1. lachlust opwekkend

1. • Dat veroorzaakte een uiterst komieke situatie. 

• komisch, grappig

• Het woord komiek staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'komiek' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.