klier
Nederlands
Woordafbreking
- klier
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘vochtafscheidend orgaan’ voor het eerst aangetroffen in 1351 [1]
- Van Middelnederlands cliere; verdere oorsprong geheel onduidelijk
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | klier | klieren |
verkleinwoord | kliertje | kliertjes |
Zelfstandig naamwoord
klier m
- (informeel) een onuitstaanbaar mens.
- Wat ben jij toch een klier, zeg!
klier v/m
- (biologie) een orgaan dat een stof afscheidt.
- Speeksel wordt gemaakt in klieren in de mond.
- (biologie) een cel die een product afscheidt dat door een plant niet verder verwerkt wordt.
Hyponiemen
|
Afgeleide begrippen
- klieren, kliergezwel, klierhaar, klierig, klierkoorts, kliermaag, kliervormig, klierweefsel, klierziekte
Vertalingen
2. orgaan
Gangbaarheid
- Het woord klier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'klier' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.