kilise

Turks
Woordafbreking
  • ki·li·se
Woordherkomst en -opbouw
  • Ontleend aan het Nieuwgriekse εκκλησία ‎(ekklisía).
enkelvoud meervoud
nominatief   kilise     kiliseler  
genitief   kilisenin     kiliselerin  
datief   kiliseye     kiliselere  
accusatief   kiliseyi     kiliseleri  
locatief   kilisede     kiliselerde  
ablatief   kiliseden     kiliselerden  

Zelfstandig naamwoord

kilise

  1. (religie), (bouwkunde) kerk
  1. «Küçük bir kilisede zangoç olarak çalışıyordu.»
    Hij werkte als koster in een kleine kerk.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.